Bu həftə, bir insanlıq
faciəsinin, Xocalı Soyqırımının anımı ilə keçir. Türkiyənin
hər tərəfində Xocalı faciəsi ilə bağlı tədbirlər həyata
keçirilir. Türkiyə məsələyə ən başından həssasiyyətlə
yanaşdı, bunu dost da, düşmən də gördü. Türkiyənin başdan
bəri nümayiş etdirdiyi rəftarı təbii ki, qardaşlığının
vacibatıdır, inşallah bu rəftar digərlərinə də nümunə olar
və onlara bəzi şeyləri başa salar.
Kaş bu həftə keçirilən tədbirlərdə bir Türk dövlətinin
yaranmasının sevincini bölüşmək məqsədiylə bir araya
gələydik; kaş hərhansı bir Türk dövlətinin dünya miqyasında
reallaşdırdığı uğurunu qeyd etmək üçün bir araya gələydik;
kaş hər hansı bir Türkün bəşəriyyətə xeyir verəcək, bəhrə
qazandıracaq bir ixtirasının sevinciylə meydanlara,
salonlara axışaydıq və belə bir oğula malik olduğumuza görə
sinəmizi gərə-gərə fəxr edəydik; kaş qardaş Türk
dövlətlərinin öz aralarında eynilə Avropa Birliyi kimi bir
birlik yaratmasının, ictimai, mədəni və siyasi yöndən
bütövləşməyə başlamalarının oyandırdığı sevinci bölüşmək
üçün yığışaydıq, bir-birimizi bərk-bərk qucaqlayıb təbrik
edəydik, kefincə çalıb oynayaydıq, düşmənləri qısqanclıqdan
çatdadaydıq; kaş qardaş Azərbaycanın qarı düşmənin işğalı
altındakı torpaqlarının xilas edilməsinin yaratdığı
ab-havayla sevincdən gözlərimizdən su ələnə-ələnə küçələrə
axışaydıq, qucaqlaşaydıq, babalarımızın ruhunun şad olmasına
görə qol-boyun olub nərə çəkəydik; ancaq bu həftə həm
Türkiyənin həm də Azərbaycanın hər tərəfində tarixin bəlkə
də ən iyrənc xislətinin yaratdığı soyqırımın illiyində,
şəxsi marağından savayı heç nəyə fikir vermiyən, gözləri
kor, qulaqları kar olan qərb imperializminin qranitləşmiş
vicdanının qaysağını azca olsun törpüləyə biləcək mesajları
vermək məqsədiylə yığışmışıq, yığışırıq.
Təəssüflər olsun ki, Birinci Dünya Müharibəsi əsnasında
missioner məktəblərində yetişdirib beyinlərini yuduqları
Erməni terrorçularını təpədən dırnağacan silahlandıraraq
Anadoluda müdafiəsiz kəndlərə hücumlar çəkdirib oğul-uşaq,
qadın-kişi, qoca-cavan fərqi qoymadan qırğınlar
törətdirdikləri ermənilərin, ölkənin hərb getməyən asudə
bölgələrinə həmi də hər cür ehtiyacları təmin olunaraq və
ordu hissələrinin nəzarətində köçürülməsi hadisəsini bu gün
qabağımıza dırnaqarası o soyqırımı törətmişik kimi gətirib
bizi məhkum etdirmək cəhdinə düşən imperialist xarakterli
qərb dünyası, dünən yaranmış və qanı hələ də qurumamış
Xocalı Soyqırımı barəsində, üstünə basa-basa deyirəm
təəssüflər olsun ki, kar, kor və lal rolunu oynayır. Onların
bu rəftarı qərbə də, rusa da heç nə qazandırmaz, əksinə
müəyyən şeyləri itirməsinə amil olar. Qərb dünyası Justin Mc
Carthy və Erich Feigle kimi ziyalıların hayqırışını
eşitməlidir və heç olmasa onların haqlı olub-olmadıqlarını,
papaqlarını qabaqlarına qoyub fikrə getməlidilər, onların
düzmü, əyrimi dediklərini axtarıb tapmalıdılar.
Xocalı Soyqırımı niyə yarandı və Xocalıda yaşayan
Azərbaycan Türkləri ermənilərə neynəmişdi. Onlar ermənilərə
hansı pisliyi eləmişdi ki, oğul-uşaq, qadın-kişi fərqi
qoymadan bu cür bir vəhşəti, caniliyi yaratdılar?!
Qərbin insaf sahibi insanları, biz türklərə qarşı ilkin
mənfi fikirlərlə yanaşsalar da heç olmasa insan olmağın
məsuliyyətini əllərini ürəklərinin başına qoyub dərk edərək
sadaladığım bu sualları özlərinə verməli və cavabını da
bəşərə yaraşan şəkildə tapmalıdılar.
Sovetlər Birliyi can verərkən ölkə rəhbərliyinin cilovunu
əlində tutan Rus idarəçilərin əmriylə bölgədəki 366-cı
moto-atıcı alayı gecənin oğlan çağında Xocalını tanklarla,
zirehlilərlə üzük qaşı kimi dövrəyə alıb bomba yağdırmış,
şəhəri qoruyan cüzi saydakı milislər də əllərindəki avtomat
silahlarla şəhəri, əhalini qorumağa çalışmışdı.
Qeyri-bərabər olan bu döyüşdə milislərinin əksəriyyətinin
şəhid olduğunu və artıq ermənilər üçün bir təhlükə
qalmadığını görən Rus komandirlər başdan-ayağa silahlanmış
erməni canilərini şəhərə doldurdub müdafiəsiz insanları
kütləvi şəkildə qırdırıb və tarixin ən qanlı
soyqırımlarından birini törətdirmişdi.
Sosial-psixolojidə bir qanun vardır: Qorxaqlar qəddar
olur. Üstündə qan görəndə ödü ağzına gəlib bağrı yarılan
ermənilər bu cür bir soyqırımı törədəcək cəsarəti özlərində
tapa bilməzdi! Ancaq maşa xarakterli olduqlarına görə ruslar
onlardan istifadə edib və yançıları olub bu soyqırımı
törətdirdilər. Onlar, Azərbaycan kimi neft anbarı olan və
həddən artıq strateji önəmə malik bir ölkənin caynaqlarından
çıxmasının qisasını aldılar. Bu soyqırımın da, indiyə kimi
Azərbaycanın işğal altındakı torpaqlarının qaytarılmamasının
və buradakı şəhərlərin, kəndlərin yerlə yeksan edilməsinin
də baş günahkarı ruslardır. Ruslar, Xocalı Soyqırımı kimi
bir ilanı, seyidəhmədə çevirdikləri ermənilərin əliylə
tutdular.
Bir şeyi yaddan çıxarmamalıyıq. Xocalı Soyqırımının
yaranmasında və Azərbaycan torpaqlarının işğalında
ermənilərin ayrıca məlum dəstəkçiləri də vardı, onlar indi
də öz işlərini görürlər. Ruslardan savayı, özlərini
demokratiyanın mənbəi, beşiyi sayan Fransa da, Amerika da və
bəzi qərbli ölkələr də ermənilərin dayaqçılarıdır,
yançılarıdır.
Ara yerdə bu cür bir soyqırım durarkən vicdan sahibi
insanlığın səssiz-səmirsiz, lal-kar oturması insanlıq adına
utanılacaq hadisədir. Əslində Xocalı Soyqırımı biz türklərin
oyanıb özümüzə gəlməmiz üçün bir mesaj olmalıdır. Mərhum
şairimiz Məmməd Araz "məni qoymayın təklənəm" deyərkən bax
bu məsələyə işarə eləmişdi. Birliyimiz yoxdursa, dirliyimiz
də ola bilməz və olmayacaqdı. Hər şeyimiz, taleyimiz,
soyumuz birlik və bərabərliyimizdən asılıdır. Əgər əlbir
olarsaq gələcəkdə soyqırımsız, işğalsız bir dünyamız
olacaqdı, nəsillərimiz xoşbəxt və asudə bir atmosferdə ömür
sürəcəklər, əgər bunu bacara bilməsək, sadəcə olaraq öz
milli marağını düşünən, cəncəl qanununun hökm sürdüyü bu
dünyanın korluğu və karlığı davam edəcək, başımıza olmazın
bəlalar gələcəkdi; çünkü dünyada hamının ağzının suyunu
axıtdığı, həsəd apardığı torpaqlar üstündə yaşayırıq. Ulu
babamız Bilgə Xaqanın dediyi kimi "oğullarımızın qul,
qızlarımızın kəniz" olmasını istəmirsək əl-ələ verməli və
dosta-düşmənə qarşı birliyimizi göstərməliyik.
Atalar deyib, "el gücü sel gücüdür", ellərimiz birləşərsə
onun qarşısına çıxmağa heç kəs cəsarət eliyə bilməz.